مدرسه علمیه فاطمیه س سرابله

« پسر عمو جان! در این مدت کوتاهی که با تو زندگی کردم هرگز به شما دروغ نگفتم و خیانتی نکردم و در سراسر زندگی با تو مخافت و سرگردانی نداشتم . در عین حال اگر از من قصوری سر زد و رنجشی به دل گرفته ای مرا حلال کن»

سپس با چشم اشکبار گفت:« به خدا پناه می برم تو داناتر و نیکوتر و پرهیزکارتر و بزرگوارتر از آنی که از تو خطا و لغزشی سر زده باشد و و من تورا به خاطر خلافی مورد سرزنش قرار دهم.

جدایی و دوری تو  برای من بسیار سخت است اما بازگشت همه ما به سوی پروردگار است. از این مصیبت دردناک و اندوه بزرگ به خدا پناه می برم»

سپس فرمود:« مرا شبانه آنگاه که همه چشم ها در خواب است، غسل بده و کفن کن و به خاک بسپار و هیچ یک از افرادی که

به من ظلم کردند، حقم را گرفتند و دشمنی خدا و رسول محسوب می شوند، بر جنازه ام حاضر نباشند و بر جسدم نماز

نگذارند»

منبع: خورشید آفرینش، محمدرضا طباطبایی نسب، ص108