مدرسه علمیه فاطمیه س سرابله

چند وقت پیش یه خانم جوان برای مشاوره به ما مراجعه کرد.گفت از زندگی خسته، ناامید و دلسرد شدم و این احساس بد بر زندگی و احوالاتم تاثیر گذاشته است.

به او گفتم چرا اینگونه شدی؟

گفت: تمام درها به رویم بسته است و در زندگی هیچ چیزی ندارم که بخواهم به خاطر آن شاد باشم و زندگی کنم.

به او گفتم برگرد منزل و دارائیهایت را روی برگه ای بنویس و برایم بیاور.

روز بعد برگشت و برگه را روی میزم گذاشت و اینگونه نوشته بود:

دارائیهای بار ارزش من:

1- خدا

2- پدر و مادر پیرم

3- امام حسین(ع)

اشکم درامد و به او گفتم برو که به جای تو، من باید افسرده شوم. برو که هم در این دنیا و هم در آن دنیا بی نیازی

از خاطرات طلاب مدرسه