« یادمان باشد... | یک مژده » |
اگر عادت داری
همیشه روی مبل ها و فرش ها را بپوشانی، زندگی نمی کنی
اگر پنجره ها را به بهانه ی آنکه پرده ها کثیف میشوند باز نمیکنی، زندگی نمی کنی
اگر روکش مشمایی صندلی های ماشینت را هنوز دور ننداخته ای، زندگی نمی کنی
دیر میشود عزیزان
بیا دست برداریم از این وسواس یا اسارت کهنه
که به مسخره ترین طرز ممکن نامش شده قناعت و چنگ انداخته به باورهایمان.
عمر تمام این وسایل میتواند
از من و تو و نسل آینده مان بیشتر باشد.
چه عیبی دارد؟
کثیف شدند تمیزشان میکنیم
ما معنای مراقبت را اشتباه فهمیده ایم
نباید این ترس باعث شود لذت بردن از آنها را فراموش کنیم همه چیز را برای اطرافیان نگه داشتن اشتباه محض هست؟
فرم در حال بارگذاری ...